به گزارش ایرنا، وظیفه دشوار احقاق حقوق اقلیت مسلمانان در میانمار، در شرایطی كه آنها در كشور خود شهروند به حساب نمی آیند و دارای هویتی گمشده هستند تحلیلگران را مجبور كرده با ناامیدی از راه حل های پیشنهادی برای این كشور صحبت كنند.

اما شاید تنها نظر مورد توافق این باشد كه این مشكل چند دهه ای، یك شبه حل نمی شود و حل بحران هویت این اقلیت ، كه مسلمانان، آسیب پذیرترین آنها بوده اند نیازمند تغییراتی است كه باید در بلند مدت از درون و بیرون از اجتماع خود مسلمان این كشور صورت گیرد.

به گزارش ایرنا، با وجود قدمت اعمال خشونت علیه مسلمانان میانمار، تنها در چند ماه اخیر به اوج خود رسیده است كه رسانه های دنیا بطور نیم بند به بازتاب شرایط موجود در این كشور می پردازند.

شاید كوچك جلوه دادن این بحران و بی ثباتی سیاسی این كشور كه همچنان دوره گذار سیاسی را طی می كند، مزید بر علت شده تا این بحران دشوارتر از معمول به نظر آید و رها شود.

اعمال خشونت علیه مسلمانان میانمار (برمه)، نه تنها در سیستم حكومتی، بلكه در میان اقوام و مذاهب مختلف مردم این كشور نهادینه شده است.

مشكل اینجاست كه مردم این كشور با یكدیگر احساس دشمنی دارند و قوانین الزام آور و حكومت مقتدری برای كنترل آنها وجود ندارد.

در كشور میانمار كه اكثریت آن با بوداییان است، مهاجران هنوز جذب اجتماع نشده اند. آنها معمولا در مناطق خاصی متمركز هستند و به مشاغل خاصی مشغول اند.

دشمنی بوداییان با مسلمانان میانمار، به دوره استعمار بر می گردد كه تعداد بسیاری از مهاجران مسلمان و دیگر مذاهب از هند تحت استعمار بریتانیا، به برمه آن دوره رفتند.

این در حالی است كه برخی از 'مقام های مسئول'، 'تاجران' و 'كارگران' نیز در میان این مهاجران بودند.

از زمان استقلال، حقوق شهروندان بنگالی تبار كه با عنوان 'روهینگیا' شناخته می شوند، تقریباً بطور كامل رد شده است.

این در حالی است كه مسلمانان داخل این كشور از منشاء متعددی هستند و در برمه مسلمانان برمه ای، كارنی، چینی-برمه ای و دیگر مسلمانان متعلق به قومیت های كوچك زندگی می كنند.

مسلمانان روهینگیا مدت مدیدی است كه تحت تبعیض های شدید بوداییان راخین و دولت میانمار هستند.

این مسلمانان با وجودی كه نسل های متمادی است در میانمار زندگی می كنند، تقریباً شهروند محسوب نمی شوند و برای سفر به خارج از روستاهایشان نیازمند اجازه رسمی هستند.

آنان برای كار ، تحصیل یا دریافت خدمات سلامت با محدودیت هایی مواجه اند و از خشونت های متعدد قانونی و عملی رنج می برند و علاوه بر اینها، محدودیت های ازدواج، اعمال مالیات خودسرانه به آنها و كار اجباری، عرصه را بر آنها تنگ كرده است.

همین شرایط موجب شده كه مسلمانان میانمار در گروه های بزرگ به كشور همسایه خود، بنگلادش، پناهنده شوند و گروه های شبه نظامی مسلح كوچك را تشكیل دهند.

در انتخابات نوامبر 2010، تعدادی از نمایندگان مسلمان روهینگیا و دیگر مسلمانان توانستند شرایط ناخوشایند حضور مسلمانان را در مجلس منطقه ای بهبود بخشند، اما حضور این افراد نیز هیچ تاثیری بر شرایط اجتماعی آنان نداشت.

جرقه خشونت های اخیر میانمار تجاوز و كشتن یك زن خیاط 27 ساله ای به نام 'تیدا هتو' در تاریخ 28 می 2012، به تنش ها و درگیری های خشونت آمیز میان بوداییان و مسلمانان در ایالت راخین در نزدیكی مرز بنگلادش منجر شد.

گزارش های رسانه ها حاكی از آن است كه پلیس روز بعد از كشته شدن این زن، سه مسلمان را كه به آنها مشكوك بوده دستگیر كرد. یك روز بعد، جمعی از بوداییان در مقابل پاسگاه پلیس جمع شده و خواستار تحویل متهمانی كه به زندان انتقال یافته بودند، شدند.

در تاریخ سوم ژوئن، اعلامیه ای علیه مسلمانان منتشر شد و پس از آن، یك گروه 300 نفره از معترضان بودایی در شهر كوچك تونگوپ، یك اتوبوس را متوقف كرده، 10 مسافر مسلمان آن را پیاده كردند و پس از كتك زدن به قتل رساندند. این بوداییان در توجیه اقدام خشونت آمیز خود می گفتند كه مسلمانان هم دست به قتل زده بودند.

دولت مركزی میانمار از هراس افزایش خشونت ها، در تاریخ ششم ژوئن اعلام كرد كه كمیته تحقیق برای كنترل اقدامات آشوبگرانه و غیرقانونی هدایت شده ایجاد كرده تا از تهدید صلح و ثبات و بی قانونی در ایالت راخین جلوگیری كند.

قرار بر این شد این كمیته تا پایان ماه ژوئن گزارشی به 'تین سین' رییس جمهوری این كشور ارایه كند.

اما اعلام تشكیل این كمیته، عصبانیت توده خشمگین میانمار را فرو ننشاند و بر اساس گزارش رسانه های رسمی، تنها در تاریخ 7ژوئن، هفت نفر كشته و 17 نفر مجروح شدند.

همچنین بیش از 500 خانه و ساختمان تخریب شد. پس از مشاهده این خشونت ها، دولت در تاریخ دهم ژوئن، در ایالت راخین تا اطلاع ثانوی شرایط اضطراری و حكومت نظامی اعلام كرد و نظامیان خود را در آنجا مستقر ساخت.

همان روز، رییس جمهور میانمار در رادیوی ایالتی، نسبت به احتمال گسترش خشونت ها به سایر نقاط كشور هشدار داد و از رهبران اجتماعات، سیاستمداران، سازمان های مذهبی و همه شهروندان خواست به این خشونت ها پایان دهند.

در مورد ریشه خشونت های میانمار می توان گفت كه تنش های قومی از سوی نهادهای دولتی در گذشته تقویت می شد، اما شناسایی منشاء برخی حمله های اخیر دشوار است.

هنگامی كه مقام های مسئول محلی ضعیف می شوند، تنش های و عصبیت های كهنه دو باره سر از می كند. برخی گزارش ها حاكی از آن است كه راهبان بودایی حمله اخیر به مسجدی در كوچین را هدایت كرده اند یا اینكه اهداف رقابت تجاری در پشت حمله به مسلمانان بوده است.

چرا كه اقلیت های مهاجر این كشور، شامل هندی و چینی تبارها و اقلیت های مذهبی، نسل هاست در این كشور زندگی می كنند و به مشاغل مشخصی مشغول اند.

آنها در شرایط اقتصاد آزاد و رشد اقتصادی كه ممكن است بطور نامتناسبی سودآور باشد، زندگی می كنند.

در سپتامبر گذشته، محدودیت هایی كه در باره اینترنت اعمال می شد، افزایش یافت چون گفته می شد كه الفاظ غیرمحترمانه ای كه در اینترنت مورد استفاده قرار می گرفت، زمینه ساز بالا گرفتن تنش ها بوده است.

سطح بسیار پایین دسترسی به اینترنت در میانمار این احتمال را كه لفاظی هایی كه در فضای مجازی صورت می گیرد موجب بروز خشونت می شود را از میان می برد، اما به هر حال، آنچه در فضای مجازی منتشر می شود، انعكاس واقعیت ذهن مردم است.

'كیاو كیاو او'، مسلمان میانماری است كه از فضای مجازی برای بیان عقیده خود و بیان پیشنهادات، بهبود شرایط كشورش استفاده می كند.

او طرفدار این عقیده است كه اینترنت نقش مهمی در تغییرات كشورش ایفا می كند و اكنون مسلمانان این كشور از اینترنت برای آموزش مسئولیت های یك مسلمان با ایمان و اعمال مذهبی وی بهره می گیرند.

كیاو در وب سایت خود نوشته است: من به عنوان مسلمان برمه ای، بر اساس آموزه های مذهبی ام به این اعتقاد دارم كه همه انسان ها با هم برابرند و هیچ برتری نژادی یا قبیله ای وجود ندارد، اما هویت هنگامی در ذهن من به یك مساله تبدیل شد كه به تفاوت شرایط مسلمانان با سایر شهروندان كشورم پی بردم.

وی می افزاید: هنگامی كه جوان بودم، فكر می كردم اجتماع مسلمانان برمه بیسواد، فقیر، متعلق به طبقه پایین هستند كه بعضی از آنها هم كه ثروتمندند توجهی نسبت به دیگران ندارند. همین دلیل دور ماندن من از این اجتماع بود.

من بیش از 30 سال عبادت های اسلام را به جا نمی آوردم و كسی هم در برمه به شیوه علمی و مناسبی مرا به بحث درباره اسلام دعوت نكرد.

این مسلمان برمه ای ادامه می دهد: به این ترتیب، حتی به عنوان یك مسلمان برمه ای دشوار بود كه درك درستی از مسلمانان برمه داشته باشم. به نظر من، مردم برمه اكنون در وضعیت دشواری قرار دارند. چنانكه نظامیان جانتا، حتی راهبان بودایی را هم كشته و شكنجه می دهند و معابد آنها را مهر و موم می كنند، بنابراین همه مردم برمه باید نسبت به بزرگترین دشمن 'فرعون زمان' هوشیار باشند.

با این همه، تنش ها و تبعیض ها علیه اقلیت مسلمان این كشور آنقدر قدمت دارد كه از میان بردن آن بدون راه حلی همه جانبه میسر نیست.

چنانكه گام هایی كه دولت این كشور برای پایان دادن به خشونت ها برداشته، تا كنون نه تنها نتیجه ای نداشته، بلكه موجب گسترش بیشتر خشونت ها شده است.

بسیاری از تحلیلگران معتقدند كه اصلاحات میانمار می تواند به آسانی صورت گیرد، اما این شرایط هنگامی بهبود می یابد كه نه تنها قانون بر این كشور حاكم شود، بلكه روابط قوم ها و مذاهب مختلفی كه در آن زندگی می كنند، بهبود یابد.

آساق** 2165** 589**1537**207**